Katarina Taikon ka shkruar 13 libra për Katitzin e vogël dhe familjen e saj rome. Ato janë histori plot gëzim, gjallëri dhe shpikje që tregojnë padrejtësitë e vogla, injorancën dhe përjashtimin përmes syve të një fëmije.

Taikon nuk mësoi të lexonte dhe të shkruante derisa ishte në adoleshencën e saj.

Taikon i ka kushtuar jetën e saj përmirësimit të kushteve të jetesës së romëve në Suedi dhe në mbarë botën. Përmes punës së saj të palodhur, debatit, shkrimit dhe të folurit me autoritetet suedeze, romëve iu dha e njëjta e drejtë për strehim dhe arsimim si të gjithë suedezët e tjerë. Në 1953 ndalimi i vendosur në 1914 për emigracionin rom përfundoi. Kjo bëri që më shumë romë të kërkonin strehim në Suedi dhe popullsia rome, fillimisht më pak se një mijë, u rrit.

Katarina Taikon vdiq nga dëmtimi i trurit pasi ra në koma 13-vjeçare pas arrestit kardiak. Ajo është quajtur Martin Luther King i Suedisë.